Texas (VS) - Doug Ruch is terminaal ziek door prostaatkanker. Hij vecht al sinds 2021 tegen de dood en artsen hebben hem nog maximaal 18 maanden te leven gegeven.Al zijn spaargeld is nu uitgegeven aan (super)vitale behandelingen. Maar de 55-jarige laat zich niet klein krijgen, integendeel.

"Ik dacht bij mezelf: ik heb twee opties. Ik kan thuis blijven zitten en wachten tot ik doodga of ik kan naar buiten gaan en leven," vertelde hij aan het radiostation KGO.

Ruch koos voor optie twee, reist nu op een speciale missie en wil iets goeds doen in zijn laatste dagen. Zijn doel: vrijwilligerswerk doen in elk van de 50 Amerikaanse staten en andere mensen helpen.

Tijdens zijn "Dying to Serve" tour heeft de man uit San Antonio (Texas) veel mooie dingen kunnen ervaren. Dit was goed voor zijn gezondheid, zoals hij in een interview aan People vertelde. "Morgen is voor niemand van ons gegarandeerd en nu kan ik leven alsof er geen morgen is," zei de 55-jarige.

Ruch reist sinds het begin van het jaar door het land, waarbij hij zakken aardappelen inpakt bij een voedselbank in Idaho en eten uitdeelt aan ouderen in Oregon. Volgens NBC News staan erin de nabije toekomst maaltijden koken in Montana en helpen in een café in South Dakota op het programma.

Om de 55-jarige in staat te stellen van A naar B te reizen, vraagt hij om donaties op het GoFundMe-platform. Tot nu toe is er op deze manier ongeveer 68.000 Amerikaanse dollar (60.000 euro) opgehaald.

Ruch heeft het geld bijvoorbeeld kunnen gebruiken om een auto te kopen. Hij heeft al meer dan 6500 kilometer over de Amerikaanse snelwegen gereden in de wijnrode Chevrolet.

Zonder donaties zou zijn favoriete project niet mogelijk zijn. De Texaan vertelde de Washington Post dat hij de afgelopen jaren ongeveer 80.000 Amerikaanse dollar uit eigen zak moest betalen voor zijn kankerbehandeling en daarna zo goed als blut was. Hij geeft het "gebroken gezondheidszorgsysteem in de Verenigde Staten" hiervan de schuld.

De tijd dat Ruch wrok koesterde tegen derden ligt echter ver achter hem. De Texaan leeft in het moment. "Ik voel de gelukshormonen en de extra energie," zei hij toen hem werd gevraagd naar zijn vrijwilligerswerk.