Leipzig - Onder het motto “Baby in gevaar – Wanneer het ziekenhuis een risico voor de bevalling wordt” heeft “MDR exactly” zich gewijd aan het thema van de Duitse verloskunde.

In het artikel komt onder andere familie Tannigel aan het woord, wiens zevenjarige zoon Felix in een klein ziekenhuis zonder kinderartsen ter wereld kwam.

Aangezien Felix’ harttonen in de baarmoeder steeds weer waren weggevallen, had moeder Suleika eigenlijk naar een groter ziekenhuis met aanwezige verloskunde moeten worden overgeplaatst. In plaats daarvan werd afgewacht, werd de buik steeds weer geschud om Felix “wakker te maken”. Uiteindelijk volgde de keizersnede.

“Toen merkte ik dat ze Felix uit mij uittrokken en de sfeer in de kamer echt veranderde,” herinnert Suleika zich. “Het was doodstil. Toen ze hem ter wereld brachten, was hij wit. Hij was niet eens meer blauw meer. Je kunt je niet voorstellen hoe lang ze hem in mij hebben gekweld.”

Een medisch rapport stelde vast dat Felix bij zijn geboorte een ernstig zuurstoftekort had opgelopen en niet goed was gereanimeerd. Dat heeft sporen nagelaten: de nu zevenjarige is zwaar gehandicapt, kan niet zelfstandig lopen, noch spreken en ook niet zelf eten of drinken. Familie Tannigel wil nu juridisch tegen het ziekenhuis optreden.

Succes voor de rechter had bijvoorbeeld Sabrina Spengler, die bij de geboorte van haar dochter bijna drie uur moest wachten op de komst van een kinderarts. Tegen die tijd had de kleine Jolin al een ernstig hersenletsel opgelopen, waarvan de gevolgen haar op zesjarige leeftijd het leven kostten. Deskundigen stelden vast dat haar hersenbeschadiging en daarmee ook haar dood door “betere verloskundige zorg” voorkomen hadden kunnen worden. Het ziekenhuis in Köthen moest vervolgens een zes-cijferige schadevergoeding betalen.

Zoals het artikel aangeeft, stierven in Duitsland in 2021 gemiddeld 3,2 zuigelingen per 1.000 levendgeborenen. Veel Europese landen scoren hier aanzienlijk beter.

Maar ook binnen de Bondsrepubliek zijn er verschillen zichtbaar: In het overgrote deel van de westelijke deelstaten heeft ongeveer elk tweede ziekenhuis een kraamafdeling op het laagste zorgniveau. In de nieuwe deelstaten ligt dat percentage doorgaans onder de 20 %.

“Ik denk dat het oosten nog sterk profiteert van de DDR‑structuren, waarbij in elk district een maximale zorgverlener aanwezig was en die destijds al afgestemd waren met de regionale zorgverleners,” legt prof. Mario Rüdiger van het universitair ziekenhuis in Dresden uit. In landen als NRW bestaan daarentegen veel kleine klinieken zonder kinderartsen.

Prof. Rüdiger bekritiseert deze situatie en de daarmee gepaard gaande passiviteit van de politiek scherp: “Elk kind heeft recht op adequate zorg. En als die zorg pas na een half uur of een uur begint, is die fase simpelweg zeer kritiek.” Een mogelijke oplossing is de oprichting van regionale competentienetwerken, zoals prof. Rüdiger in 2022 heeft opgezet. Zo kan de kinderartsenzorg goed gewaarborgd worden.

De volledige “MDR exactly”-bijdrage kun je bekijken in de ARD‑Mediathek.