Leipzig - Een nieuwe, ongewenste bewoner heeft zich in Leipzigs wateren gevestigd: De aanwezigheid van de Rode Amerikaanse moerasslak (Procambarus clarkii) is daarmee voor het eerst in Saksen aangetoond.

Wetenschappers van de afdeling Ongewervelde Dierkunde van het Naturkundemuseum Leipzig hebben nu het voorkomen van deze soort in de beursstad bevestigd.

Na een vraag van TAG24 gaven de onderzoekers aan dat wateren in het noordoosten van de stad zijn getroffen. Om welke biotopen het precies gaat, werd echter niet onthuld in overleg met de natuurbeschermingsdienst.

Al enkele jaren is de moerakkerkreeft in Duitsland in opmars, vooral in Berlijn , waar hij zich snel heeft verspreid en al een plaag is geworden.

Hoe de kreeft in Saksen terechtkwam, is nog onduidelijk. Al in 2016 verbood de Europese Unie het doorgeven en kweken van deze ooit populaire aquarium- en siertuinbewoner.

Na een tip werden de specialisten van het Naturkundemuseum samen met de lagere natuurbeschermingsdienst van het agentschap voor milieubescherming in 2024 voor het eerst actief en ontdekten meteen 25 dieren. Nu volgde de volgende bewijs in een Leipziger water.

De rode steekstaartkreft wordt om verschillende redenen als zeer problematisch beschouwd: hij draagt de voor hemzelf onschuldige, maar voor inheemse soorten dodelijke kreeftenpest over. Daarbij komt zijn agressiviteit, aanpassingsvermogen en hoge voortplantingssnelheid.

Omdat veel inheemse soorten - zoals amfibieën en weekdieren - naast plantaardig voedsel op het menu van de gulzige alleseter staan, vormt hij een ernstig risico voor de stabiliteit van het ecologische evenwicht.

Mannetjes worden acht tot tien, vrouwtjes zelfs tien tot twaalf centimeter groot (exclusief scharen). Krengmoeders kunnen in één keer, afhankelijk van hun formaat, 150 tot 250 eitjes dragen. Aangezien de dieren ook langere stukken over land kunnen afleggen, is het moeilijk om hun verspreiding te voorkomen.

Het Naturkundemuseum Leipzig vraagt burgers daarom om hulp: wie rivierkreeften in de regio Leipzig of Saksen ziet - hetzij in het water, hetzij op land -, wordt gevraagd om de vondst aan het museum te melden, bij voorkeur met een foto ter identificatie.