Zeven jaar asiel, vijf adopties: er moet toch iemand zijn die van Luna houdt

Spring Hill (VS) - Hond Luna werd zeven jaar geleden van een dodingslijst gered en is sindsdien maar liefst vijf keer geadopteerd. Helaas zette men haar daarna telkens weer af bij het asiel.

Luna kwam toen met twee jaar in het asiel terecht, waar ze na vijf mislukte adopties nu weer woont.
Luna kwam toen met twee jaar in het asiel terecht, waar ze na vijf mislukte adopties nu weer woont.  © Montage: Facebook/Always & Furever Midwest Animal Sanctuary

De negen jaar oude pitbullterriër woont al zeven jaar bij Always & Furever, een dierenopvang in de buurt van Kansas City.

"Ze was een van de allereerste honden die we hebben gered toen we zeven jaar geleden onze deuren openden", vertelde Miranda Munden, een medewerkster, aan The Dodo.

De redenen waarom ze steeds weer terug moest komen, waren divers: een adoptant raakte zwanger, een ander kreeg een nieuwe vriend die niet met Luna overweg kon. Anderen konden haar ernstige allergieën niet aan. Ondanks dat de medewerkers elke geïnteresseerde uitgebreid uitlegden over de speciale behoeften van de pitbull, lukte het nooit.

Een sponsor bood zelfs aan om al haar eten voor de rest van haar leven te betalen.

Luna heeft speciale verzorging en veel liefde nodig

Door haar pollenallergie draagt Luna meestal een pyjama, zodat de huid niet geïrriteerd raakt.
Door haar pollenallergie draagt Luna meestal een pyjama, zodat de huid niet geïrriteerd raakt.  © Montage: Facebook/Always & Furever Midwest Animal Sanctuary; Screenshot/Facebook/Always & Furever Midwest Animal Sanctuary

De houding van het teefje is speciaal. Op het dagelijkse plan staat een voeding op basis van zalm.

Pollen in de lucht kunnen Luna's huid bovendien erg irriteren, waardoor het extra belangrijk is om haar na elke wandeling, hoe klein ook, goed af te vegen.

Overdag krijgt ze daarvoor vaak een zoete pyjama aan en 's nachts draagt ze een halsband, zodat ze niet in de verleiding komt om aan haar huid te krabben.

Ondanks de tegenslagen is de terriër dame erg lief: "Ze is best rustig, ligt gewoon altijd op haar kleine hondennek, met haar pyjama, en wacht tot iemand haar knuffelt", zegt Munden.

Een hartverscheurend verhaal, vindt ook het asiel. "Er moet daar buiten iemand zijn die van haar houdt – behalve wij."