Glasgow (Schotland) - Oorpijn kan heel kwellend zijn - dat dacht een Britse student ook en hij ging naar de dokter. Maar wat hij een paar dagen later uit zijn gehoororgaan viste, maakte niet alleen hem sprakeloos.

Darren McConachie (30) uit Glasgow had al dagen pijn in zijn oor en kon niet meer goed horen. Zijn arts stelde toen de voor de hand liggende diagnose: een middenoorontsteking.

Maar zelfs de voorgeschreven antibiotica maakten het niet beter. Tot de 30-jarige op een nacht de pijn nauwelijks meer kon verdragen en de druk zich uitbreidde naar één kant van zijn hoofd.

"Ik dacht dat mijn oor zou barsten. De druk werd steeds erger. Het was ondraaglijk", vertelde de student journalistiek onlangs aan de Daily Mail over het moment van een paar jaar geleden.

Kort daarna had hij plotseling de bron van al het kwaad in zijn hand: een klein roze Legoblokje. "Toen ik het kleine voorwerp in mijn hand hield, kon ik niet geloven wat ik zag. Een piepklein stukje roze Lego, bedekt met was," ging hij verder.

De pijn en druk namen onmiddellijk af - alle zorgen dat hij misschien aan een ernstigere ziekte leed, verdwenen.

Maar hoe komt een Legoblokje in het oor van een volwassene?

De laatste keer dat hij met Lego speelde was als kind, zei Darren, rond de millenniumwisseling. Hij gelooft daarom dat het speelgoed ongeveer twee decennia in hem moet hebben gezeten.

Het grootste deel van die tijd had hij geen problemen met zijn gehoor; pas begin 20 begonnen ze.

Hoewel het niet ongewoon is dat kinderen kleine voorwerpen zoals Legoblokjes in hun neus en oren stoppen, was ook zijn arts verbaasd. Ze had nog nooit gezien dat zulke voorwerpen zoveel jaren onopgemerkt bleven.

De nu 30-jarige denkt dat een van zijn broers verantwoordelijk zou kunnen zijn voor de "Lego-aanval", want hij weet het zeker: "Ik denk niet dat ik een stukje Lego in mijn eigen oor zou hebben gestopt." Hij heeft hier echter geen bewijs voor en dus lachen ze er ondanks alles samen om.