Red Deer (Canada) - Toen hun Berner sennenhond "Bunsen" plotseling niet meer met zijn jongere broer Bernoulli wilde spelen, vreesden een gezin uit Canada dat de twee viervoeters elkaar niet meer konden uitstaan. Maar het was veel ernstiger.

Wat niemand vermoedde: de oudere hond was op dat moment volledig onopgemerkt dicht bij de dood.

Samen met zijn dierlijke huisgenoten Beaker, Bernoulli en Ginger had Bunsen in de afgelopen jaren een grote fanbase opgebouwd op social media . Hun eigenaren hadden het als hun taak gezien om, naast het normale dagelijkse leven van de vier poten, ook interessante wetenschappelijke feiten te delen.

Daarom was het op die dag geen bijzonderheid dat Bunsens baas hem met zijn telefoon filmde. Tijdens de opname viel het de Canadees op dat de Berner Sennenhond niet met de kleine puppy Bernoulli wilde spelen, die op dat moment aan zijn zijde kleefde en smeekte.

Nog maar drie dagen later zou blijken waarom Bunsen zich plotseling zo afstandelijk gedroeg: de vierpoter was doodziek!

Kort na de opname merkten zijn eigenaren dat zijn kop leek in te storten. Toen hij zich vervolgens ongecontroleerd moest overgeven en niet meer kon liggen, gingen ze meteen met hem naar het ziekenhuis. Daar werd vastgesteld dat er in het lichaam van de hond een enorme cyste was gegroeid zonder dat iemand het had gemerkt.

Zelfs de ervaren artsen hadden zoiets nog nooit gezien, herinneren Bunsens verzorgers zich in een video op Instagram . Al snel werd duidelijk dat de cyste verwijderd moest worden.

Bunsens verzorgers namen afscheid van hun viervoeter voor de operatie met de wetenschap dat ze hem mogelijk voor het laatst levend in hun armen hielden.

In een gecompliceerde ingreep slaagden de artsen erin om de 4,5 kilogram zware cyste, die al met het hart en de lever was vergroeid, volledig te verwijderen. Later bleek dat een lintworm de cyste in de buik van de Berner Sennenhond had veroorzaakt.

Nadat de operatie achter de rug was, ging het snel beter met Bunsen en twee maanden later kon hij alweer met Bernoulli spelen.

Voor hun eigenaren is nu duidelijk dat hun hond de puppy niet had afgewezen, maar juist voor zijn leven had gevochten. "Wat wij zagen, was dat Bunsens distantie alleen maar betekende dat hij deed wat hij kon om de kleine kerel te accepteren", schrijven ze op Instagram.