Duitse olympische winnaar heeft nu tijd voor zijn drie vrouwen: Schulze maakt een einde aan
Dresden - Twintig jaar geleden roeide Karl Schulze (37) in de dubbel-vier zijn eerste internationale medaille bij het WK voor junioren in Brandenburg. Deze zilveren medaille werd gevolgd door twee olympische overwinningen (2012 in Londen/2016 in Rio), een keer goud op de WK, tweemaal zilver en eenmaal brons, plus EK-goud en tweemaal brons - de Dresdner behoort tot de meest succesvolle. Nu is het echter tijd om de skiffen in de hoek te zetten.

"Niet helemaal, ik ga in mijn vrije tijd nog steeds roeien", zegt de 37-jarige. Hij probeert zijn allereerste trainingsgroep weer tot leven te brengen. Het talent van USV TU Dresden schakelt alleen nog over naar wedstrijdmodus bij de finales. Schulze start op vrijdag 1 augustus aan het Dresdner Königsufer in de Coastal.
Eigenlijk was zijn droom om deel te nemen aan de nieuwe olympische sport (in plaats van 2000 meter op de regatta-baan, eerst een sprint naar de boot, dan 250 meter roeien tot de bocht en terug naar zee) bij de Spelen in Los Angeles in 2028. "Maar ik heb vanaf het begin gezegd dat ik dit alleen doe als mijn familie niet nog een keer moet inleveren", zegt de olympisch kampioen.
In maart werd hem duidelijk: om in LA aan de start te staan, moet hij meer trainen en weer veel vaker onderweg zijn. "Daarmee was het duidelijk, ik beëindig mijn carrière", zegt Schulze.
Zijn vrouw Christin en de dochters Leni (7) en Lea (6) mogen niet nog een keer zonder papa moeten doen. En dus genoten ze voor het einde van hun carrière voor het eerst in de schoolvakanties van een gezinsvakantie in Turkije.
Karl Schulze hoopt op een baan bij de federale politie

Wat staat de roeister nu te wachten? Een trainersbaan? Karl wijt dankbaar af, hij heeft te veel meegemaakt dat dit niet alleen het trainen van sporters betreft, maar ook veel papierwerk.
"Mijn werkgever is de Bundespolizei en ik hoop dat ik een plek in Dresden krijg", zegt de politiecommissaris.
Iets wat niemand hem kan afnemen, is zijn sportieve hoogtepunt. "Dat was duidelijk de eerste Olympische overwinning in Londen. In het moederland van de roeisport. De sfeer was uniek. Bovendien heb ik daar bereikt wat als kind onmogelijk leek."