Sandhausen - Sinds maanden maken voormalig profvoetballer Dennis Diekmeier (35) en zijn vrouw Dana (40) zich zorgen over het leven van hun dochter Delani (14) , sinds maanden vecht het moedige meisje tegen kanker . Nu heeft haar moeder diepe inzichten gegeven in de ontroerende en hartverscheurende ziekte-odyssee. Het zijn woorden die heel diep onder de huid komen.

"Vanaf die dag was het niet zomaar een tumor meer, vanaf die dag was het kanker. Op die dag was het gewoon kanker - en Delani was misschien ongeneeslijk ziek", zegt de 40-jarige onder tranen in een video op YouTube over die 21e februari 2025, toen haar wereld compleet instortte.

Het verhaal begint eigenlijk al een paar maanden eerder, eind 2024. De tiener krijgt haar menstruatie niet meer, heeft plotseling een diepere stem, een iets voller gezicht, meer lichaamshaar en altijd veel honger.

Dana denkt dat het misschien gewoon de puberteit is, maar gaat toch met haar naar de gynaecoloog. Die verwijst het meisje door naar een endocrinoloog.

Na onderzoek neemt de universiteitskliniek Heidelberg op 28 januari contact op, de Diekmeiers moeten binnen twee uur komen. "Vanaf dat moment ging alles in snel tempo", herinnert Dana zich. "Toen hebben ze ons verteld dat Delani een tumor aan de bijnier en het Cushing-syndroom heeft."

Nog maar een week later ligt haar dochter al op de operatietafel, de "reusachtige" tumor wordt in zijn geheel verwijderd. "Maar alles is goed gegaan, het was op dat moment 'gewoon' een operatie", schetst de moeder een beeld van toen.

Helaas zou dat snel veranderen.

Een dag voor de 11e verjaardag van haar broer Dion gaat Delani in februari voor een controle, op de verjaardag van de jongen melden de artsen zich.

Dana gaat in de auto zitten en huilt "tranen met tuiten". Het was een van de moeilijkste dagen geweest. "Ik wilde het tegen niemand zeggen en Dion gewoon zijn verjaardag laten vieren en een onbezorgde dag hebben", beschrijft Dana de situatie.

In het ziekenhuis wordt de familie meegedeeld dat Delanie uitzaaiingen in de longen heeft, aan beide kanten en heel veel. "Het is alsof je de adem wordt afgenomen", zegt de liefhebbende moeder verder.

"Dat kind aankijken dat naast je zit, en dit nieuws horen en je kunt niets doen als moeder. Hoe vaak ik me heb afgevraagd wat ik verkeerd heb gedaan tijdens mijn zwangerschap of toen ze klein was. Dat ik haar niet heb beschermd, dat ik haar niet kan helpen. Wat is er gebeurd?", barst het met een broze stem uit Dana.

De Diekmeiers hebben niet veel tijd om na te denken, vier dagen later begint de eerste chemokuur. Sindsdien vecht de tiener voor haar leven, maar de laatste prognoses zien helaas "niet zo rooskleurig uit als we hadden gehoopt", legt Dana al eerder in een andere clip uit.

"De aarde draait door, wat er ook gebeurt. Dat is enerzijds het slechte en anderzijds het mooie, maar je kunt het niet veranderen", houdt ze haar hoofd toch nog steeds omhoog. "We moeten ook leuke dagen meemaken, positieve dingen en gewoon eens lachen. Delani wil leven en vecht elke dag voor haar leven. Als dit zieke kind zo sterk is, dan moet ik het ook zijn."