Hamburg - Twee kleine hondenharten zoeken hun grote happy end: de Yorkshire-terriërs Gizmo en zoon Mogli werden een paar weken geleden in het Hamburger dierenasiel Franziskus achtergelaten, nadat hun eigenaresse vanwege gezondheidsredenen niet langer voor hen kon zorgen.

De scheiding was niet alleen moeilijk voor de eigenaresse, maar ook de honden hadden het zwaar – want medisch was er in de afgelopen jaren veel verwaarloosd bij hen.

Gizmo, de 14-jarige dwerg met slechts 3,5 kilo, heeft al heel wat meegemaakt. Zijn tanden zijn ondertussen gesaneerd, en bovendien moest hij vanwege een vergrote prostaat gecastreerd worden.

Maar ondanks alle inspanningen draagt hij de sporen van zijn lange leven zichtbaar met zich mee: hartgeluiden, kromme pootjes en het feit dat grote wandelingen voor hem allang niet meer mogelijk zijn. Wat hij des te meer geniet, zijn aaien, nabijheid en een rustige dagelijkse routine aan de zijde van zijn zoon.

Zijn zoon Mogli, elf jaar oud, is een echte papa-hond – onafscheidelijk sinds zijn geboorte met Gizmo verbonden. Ook hij heeft gezondheidsproblemen: hartgeluiden, cystes aan de nier en dringend behandelingsbehoevende tanden.

Over een paar weken staat hem daarom een tandartsbehandeling te wachten, die hopelijk een pijnlozer leven voor hem mogelijk zal maken. Tot die tijd houdt hij ervan om in gematigd tempo te wandelen en samen met Gizmo tijd door te brengen.

De twee senioren hebben hun hele leven samen doorgebracht – en zo moet het ook blijven. Het asiel hoopt voor de twee viervoeters een gezamenlijk thuis te vinden, waar de honden hun dagelijks leven in rust en geborgenheid kunnen doorbrengen.

Er worden mensen gezocht die fit genoeg zijn om de gezondheid van de twee in de gaten te houden en die bereid zijn om de kleine honden bij noodzaak ook trap op- en af te dragen.

Wie Gizmo en Mogli wil leren kennen, kan tijdens de bemiddelingsuren langs komen in het Franziskus-asieldier of een informatieve e-mail sturen naar info@franziskustierheim.de.

Beide honden wachten daar sinds 24 juli 2025 – en wensen niets liever dan hun laatste jaren niet in het asiel, maar in een liefdevol thuis door te brengen.